Voorzitter

Roy Meelhuysen.

     Geboren te Palembang (Zuid Sumatra, Indonesië)
     November 2003 met Functioneel Leeftijdsontslag gegaan bij de Koninklijke Landmacht. na een lange en hele prettige diensttijd met steeds parate
     operationele functies bij de infanterie vervuld te hebben en vier buitenlandse militaire uitzendingen.

     Na mijn FLO, begonnen in 2006 met het tot stand brengen van een Veteranen Ontmoetingscentrum in Eindhoven voor Veteranen uit Brabant Zuid
     Oost e.o. Dit was het idee van Libanon veteraan Hans van den Boogaard; vervolgens ben ik tot 2015 Voorzitter van de Stichting Veteranen Brabant 
     Zuid Oost geweest. 

     Een gedeelte van mijn jeugd (sinds 1950) in Jakarta doorgebracht; dat heb ik voor geen goud willen missen. Bewust de tweestrijd bij en tussen mijn
ouders meegemaakt, over de beslissing wel of niet naar Nederland te vertrekken. In Nederland aangekomen heb ik beiden zien vechten voor ons welzijn. Als gezin zijn
we sterker uit de strijd gekomen; hun kinderen hebben allen mooie plekken op de maatschappelijke ladder kunnen verwerven dankzij hun “banting tulang” (opofferingen).

Nu, in de herfst van mijn leven, realiseer ik me pas als vader en grootvader, welke verantwoordelijkheden je hebt als ouders t.o.v. jouw kinderen. Als adolescent was ik daar natuurlijk helemaal niet mee bezig. Daarom voel ik de plicht in mij om deze Missie tot een goed einde te brengen. Spreek de wens uit dat een ieder, jong en oud uit onze
Indische en Molukse gemeenschap, deze ode zal blijven omarmen; opdat wij nooit mogen vergeten waar wij vandaan zijn gekomen.  “Jangan Lupa” (“Om niet te vergeten”).

Penningmeester

 Vacant

   Onze zeer gewaardeerde Penningmeester Jo Thijssen is na een kort ziekbed op 27 november 2022 van ons heen gegaan.
   Op vrijdag 02 december hebben we op waardige wijze van hem, samen met familie en vele vrienden, afscheid genomen.
   Als Voorzitter maar vooral als vriend en militaire collega, zal ik zijn steun en wijze adviezen node missen.

   Jo, rust in vrede; het gaat je goed.

 

 

 

Secretaris

Michael Meelhuysen

  Geboren te  's-Hertogenbosch
  Werkzaam als Sr. Sales Accountmanager bij een IT bedrijf.
  De reden dat ik deel uit maak van dit bestuur is o.a. gelegen in het feit dat ik elk initiatief met passie en enthousiasme ondersteun dat ondernomen
  wordt om onze ‘Indische cultuur’ in Nederland te eren, niet te vergeten en in stand te houden.

  Want ik heb gemerkt dat in de afgelopen jaren die ‘Indische cultuur’ langzaam aan het verdwijnen is, met name vooral omdat onze 2e (mijn
  grootouders) en 3de generatie helaas ook steeds kleiner wordt.
  Van dichtbij heb ik gezien en gevoeld wat mijn grootouders en ouders hebben moeten doorstaan tot het moment dat zij voorgoed hun ogen sloten.
  En dat mag nimmer vergeten worden. Dat is de belangrijkste reden voor mij geweest om naast de oprichting van mijn eigen community
  ‘Satu Bangsa’ ook het initiatief van mijn oom, Roy Meelhuysen, volledig te ondersteunen.

  Mijn boodschap:
  
"Jangan lupa” (om niet te vergeten ..)

Via mijn eigen community ‘Satu Bangsa’ en ‘Stichting Indisch Gedenkteken Eindhoven’ probeer ik de 4e generatie Indische Nederlanders (waartoe ik ook behoor) de boodschap mee te geven dat zij nooit mogen vergeten wat er is gebeurd en wat onze grootouders hebben meegemaakt.
De vele interessante en spannende maar vaak ook verdrietige verhalen van mijn Opa’s en Oma’s, waar ik altijd met gespitste oren naar luisterde, het Indië van toen waar zij zo’n enorme heimwee naar hadden, de heerlijke (krontjong) muziek waar zij graag naar luisterden, de zondagen waarop de familie bij Opa en Oma altijd samenkwam en uiteraard het genieten van het heerlijke eten, die aspecten mogen we niet vergeten maar zeker wel doorgeven aan onze jongeren.
Zij, onze grootouders, die veel ontberingen hebben moeten doorstaan, vele offers hebben moeten brengen, fysiek maar vooral mentaal veel hebben geleden, hebben onze ouders gebracht tot waar ze nu staan in het leven en wat zij hebben bereikt. Dat mogen wij nooit vergeten!

Zodra onze zonen wat ouder zijn zal ik ook hen vertellen waar we vandaan zijn gekomen en de boodschap overbrengen dat zij nooit mogen vergeten wat hun overgrootouders hebben meegemaakt.

Algemeen Bestuurslid

 Hans van den Boogaard

  Geboren te Boxtel.
  Ben werkzaam als Hoofdconducteur bij de Nederlandse Spoorwegen.
  In 1983 uitgezonden geweest naar Libanon (UNIFIL) als dienstplichtig militair.
  In 2005 legde ik mijn idee tot het oprichten van een Inloophuis voor Veteranen in Eindhoven aan toenmalige burgemeester van Eindhoven
  Alexander Sakkers voor met als voorbeeld het Inloophuis voor Veteranen in Hoensbroek "het Eldershoes". Op zijn beurt informeerde deze 
  Commandant van 13de Brigade in Oirschot (Brigadegeneraal Hans Hardenbol). Op 24 april 2006 werd Stichting Veteranen Brabant Zuid Oost 
  opgericht. Hardenbol heeft Roy gevraagd om als projectofficier dit plan van mij te implementeren. 
  Zo maakte ik kennis met Roy. Roy heeft vervolgens het voorzitterschap van de Stichting Veteranen Brabant Zuid Oost van mij overgenomen. Roy is
  de grondlegger van het Veteranen Ontmoetingscentrum “De Teffer”. Hij zorgde voor het Inloophuis 'de Treffer" in de Smitsstraat 17 in Eindhoven 
  samen met de gemeente Eindhoven, dat geopend werd op 24 april 2008. 
  
  Eind augustus 2020 kwam ik Roy tijdens het hardlopen tegen en vroeg hem waarom wij in Eindhoven niets hebben voor de Indische en Molukse gemeenschap.
  Frank van Dijk van Stichting 18 Sept vroeg dat al eerder aan mij. Roy zei dat hij dat zichzelf ook al afvroeg. Ik zei toen dat wij daar wat aan moeten doen, omdat ik veel van
  de achtergrond van Roy weet en weet dat hij daar ook veel mee bezig is.

  Als niet Indo noch Moluks heb ik onbewust dit signaal aan Roy afgegeven, waardoor hij “getriggerd” is geraakt. Ben zeer blij en trots om deelgenoot te kunnen zijn bij deze
  mooie Missie.

Werkgroep Indisch & Moluks Gedenkteken Eindhoven

          

Joyce Radesey

Geboren te Batavia (Ned. Indië) het huidige Jakarta (Indonesië)
Organiseer vanuit het Indisch Atelier activiteiten met een link naar Ned.- Indië / Indonesië.
Waarom ik lid van het bestuur/de werkgroep ben is omdat ik achter de doelstelling/motivatie van het initiatief sta.
Plaats graag een boodschap richting onze nazaten:
Voor de 3de, 4de en verdere generaties vind ik de volgende quote van belang:

"Wie zijn geschiedenis niet kent zal moeite hebben om zijn plaats in de samenleving te bepalen".

Dus mogelijkheden ontwikkelen om het gesprek aan te gaan is van belang !!

 

 

Van links naar rechts. Hans Bommezijn, Joyce Radesey, Sylvia Huisman en Oscar Sanders.

 

Hans Bommezijn

Geboren in 1947 in Indonesië 
Voormalig voorzitter van de Stichting Indisch Netwerk Eindhoven en de Indische Huiskamer.

De Indische groep werd in Nederland destijds opgevangen in zogenaamde huizen van aankomst, waaronder in Eindhoven, als opstapje naar een definitief adres. De Molukse gemeenschap werd opgevangen in “kampen”, zoals Vught. Zij werd de mogelijkheid van terugkeer voorgehouden. Inmiddels weten we dat een terugkeer niet is gerealiseerd.

Onze gemeenschap moest er het beste van weten te maken om te integreren in Nederland. Dat is haar redelijk goed gelukt. Vanwege de nieuwe wet- en regelgeving werd bijstand verleend door Stichting Pelita

Toch was er heimwee naar het mooie Indië met haar cultuur (muziek, dans, geur, eten, rituelen en gezondheid), dat in stand werd gehouden door elkaar op te zoeken of elkaar te ontmoeten op de Pasar Malam, waarvan de bekendste in Den Haag.

Zo ontstonden in Eindhoven verschillende Indische en Molukse groepen, zoals de Masoek Sadja’s van Stichting Pelita, de Indische Huiskamer van Joyce en de Molukse cafés, de Koempoelan voor vrouwen.

Naarmate de 1ste generatie ouder wordt komen ook de gebreken, waarvoor ondersteuning nodig is. Veelal werd deze ondersteuning verleend
door mantelzorgers, veelal 2e generatie. Maar als dementie aan de orde is, dan is professionele hulp nodig, die bekend is met de cultuur van de Indische- en Molukse gemeenschap. Zo zijn mensen in Eindhoven opgenomen in verzorgingstehuizen van Archipel en Vitalis. In Peppelrode werd voor deze mensen de Indische huiskamer door Jolanda van de Heijden georganiseerd.

Voor de ontlasting van de mantelzorgers werd door Buitenzorg voor Welzijn dagbesteding aangeboden en voor de mensen, die permanente zorg nodig hebben was opname in een verzorgingshuis nodig, dat op de hoogte is van cultuurspecifieke zorg (Djalan Pienter) of opname in Rumah Senang (op Glorieux).

Om de Indisch- en Molukse gemeenschap beter te kunnen bedienen is het Indisch Netwerk Eindhoven (INE) opgericht met ondersteuning van de eerder genoemde groepen (Indische Huiskamer, Stichting Pelita, De Koempoelan, Buitenzorg voor Welzijn, Bintang Maluku, Vitalis). Een van de doelstelling is samen een zorgketen in te richten, met o.a. cultuur specifieke wijk- en thuiszorg.

Om zorgmedewerkers kennis van de cultuurspecifieke zorg bij te brengen worden door vertegenwoordigers van het INE gastcolleges gegeven o.a. op Summa en HBOV.

Waar we tegenaan lopen is de onbekendheid met de geschiedenis van de Indische- en Molukse gemeenschap. In de geschiedenislessen op de scholen wordt nauwelijks aandacht besteed aan dit onderdeel van de Nederlandse canon. Scholen die hiervoor openstaan worden bediend door de Stichting Gastdocenten en particuliere initiatieven, maar niet structureel

Een aantal jaren geleden zijn we met de voormalige directeur van Peppelrode, Leon, in gesprek gegaan om een gedenkteken te plaatsen op het terrein van Peppelrode. Bij dit gedenkteken kunnen we jaarlijks stilstaan bij de geschiedenis van de Indisch- en Molukse gemeenschap en de gelegenheid bieden om bij iemands overlijden bloemen te leggen bij dit gedenkteken. Leon wilde hieraan graag een bijdrage leveren.  Door gebrek aan financiële middelen is gestopt met deze activiteit.

                                                  --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

                                                                                                                                                                         

  Esther Bavinck - Wolterbeek

  Vrouwenvereniging "de Koempoelan" is een vereniging voor vrouwen met een af- en/of herkomst uit het voormalig     
  Nederlands-Indië.

  In 1986 is onze vereniging  opgericht door een aantal actieve vrouwen met de missie om de eerste generatie vrouwen   
  afkomstig uit het voormalig Nederlands-Indië een plek te kunnen bieden om ervaringen met betrekking tot hun gemeenschappelijke verleden uit
  te kunnen wisselen, en te praten over actuele en oude thema’s.

  Inmiddels zijn we 35 jaar verder en de vereniging is nog steeds actief. De eerste generatie  vrouwen van toen zijn nu allen op leeftijd.

De tijd en de generaties die elkaar opvolgen hebben wel het een en ander veranderd.

Onze Koempoelan telt nu 35 leden waarvan 21 die vóór 1945 geboren zijn.

In 2014 ben ik lid geworden van de Koempoelan en was toen het enige lid, in Nederland geboren (1962). In februari 2020 heb ik het voorzitterschap van Mevr. Trees Bauwens overgenomen.

De toekomst van "de Koempoelan" zal veranderen met het kleiner worden van de eerste generatie en de behoefte aan kennis, verdieping en antwoorden van de volgende generaties.

Bij de nakomelingen van de eerste generatie groeit het besef dat iedereen die de nadagen van Nederlands-Indië heeft meegemaakt iets bijzonders te vertellen heeft. En dat maakt dat de Koempoelan een plek wordt waar thema’s meegroeien in de tijd en dat het een vereniging wordt voor álle Indische en Molukse vrouwen die belangstelling hebben en/of op zoek zijn naar hun Indische of Molukse identiteit.

 

  --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

Ruben L. Wolterbeek

Ik ben vader van een dochter en heb twee kleinkinderen waar ik erg trots op ben.

Ondertussen ben ik 56 jaar en mijn hobby’s zijn oude Amerikaanse motoren, skateboarden en fitness.

Ik heb sociale pedagogische hulpverlening gestudeerd en ben Jeugdbeschermer van beroep.

Als Indische man heb ik veel affiniteit met Indonesië. Ik ben al meerdere keren “terug” geweest en voel mij daar ontzetten thuis ook al ben ik in Nederland geboren. Ik heb de pijn van mijn ouders en voorouders een plek kunnen geven.

Met mijn broeders van de Indo-lounge Herengroep hier in Eindhoven helpen we elkaar het verleden te begrijpen en te verwerken. Uiteraard gaat dit gepaard met veel liefde, Indisch eten en plezier. Zo nu en dan houden wij bijeenkomsten waar schrijvers en kunstenaars worden uitgenodigd om hun werk te bespreken. Zo zijn onder ander Armando Ello (fotograaf) en Reggie Baay (schrijver) bij onze broederschap komen spreken.

Toen de broederschap hoorde dat er een Indisch & Moluks Gedenkteken in Eindhoven kwam ben ik uitgekozen om onze groep te vertegenwoordigen. Wij zijn enorm blij met de erkenning voor onze afkomst. Het is nooit te laat !

Wat mij blij maakt is het feit dat de nieuwe generatie Indo’s, Molukkers en Nederlanders opzoek zijn gegaan naar hun afkomst en zich verdiepen in hun geschiedenis; de rol van Nederland en Indonesië onderzoeken en daar  lering uit trekken. Met als gevolg dat er begrip en samenwerkingen is ontstaan tussen de Indische en Molukse nieuwe generatie. Het geeft mij enorm veel hoop op de toekomst dat onze cultuur, adat en levenshouding blijft voortbestaan.

Ik hoop dat dit ons zal helpen om de band met het land waar wij vandaan komen zal versterken en we de kracht mogen ontvangen om het verleden te accepteren.

 

 --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

  

 

Contactgegevens

Contact adres: Esperenkamp 10. 5632 PX, Eindhoven

RSIN : 862 385 957

KvK nr : 822 307 22

Ons rekeningnummer:

NL76 RABO 3281 7444 94 t.n.v. Meelhuysen L.J.R., 

Onder vermelding van: Stichting Indisch & Moluks Gedenkteken Eindhoven.

Zie ook onder Nieuws > ‘’Nieuwe bankrekening van de Stichting’’

ANBI